این تحقیق برپایه کار قبلی یک تیم تحقیقاتی متشکل از پروفسور برمن همراه با ریچارد لارسون از دانشگاه MIT و مهدی نوری نژاد از دانشگاه یورک انجام شده است. ابتدا دو الگوریتم برای شناسایی محل های انتخابی در یک سیستم فاضلاب برای تست کووید ۱۹ و ردیابی آن به منشاء اصلی ایجاد شد. فاضلاب ها محیط غنی برای تشخیص حضور بالادست بیماری هستند چون بقایای ژنتیکی ویروس در مدفوع افراد آلوده حتی تا یک هفته قبل از آنکه بدانند بیمارند وجود دارد.
این کار با مدل سازی دقیق یک شبکه درختی سیستم فاضلاب شهری از لوله های یک طرفه و منهول ها و با تسریع فرایند تشخیص/ردیابی از طریق سنسورهای خودکار نصب شده در منهول های خاص که طبق یک الگوریتم ساده تر انتخاب شده بودند، انجام شد.
در این طرح، یک سنسور هر زمان که کووید ۱۹ تشخیص داده شود، یک هشدار ارسال می کند. تست دستی در چندین منهول، که آنها هم طبق الگوریتم انتخاب می شوند، انجام می شود تا اینکه منبع نهایی، که می تواند گروه کوچکی از خانه ها یا یک محله نقطه داغ باشد، مشخص شود. بعد از ان می توان با ساکنان آن منطقه تماس و از آنها ازمایش گرفت تا احتمال شیوع بیشتر کاهش یابد.
استفاده از این روش برای سیستم فاضلاب با ۲۰۰۰ منهول نشان می دهد تنها لازم است هفت سنسور در شبکه برای تشخیص و ردیابی کووید ۱۹ نصب شود.
نتایج این تحقیق نه تنها برای تشخیص کووید ۱۹ بلکه برای سایر ویروس ها مانند نوروویروس هایی که بسیار عفونی هستند به کار می رود. همچنین به دلیل تولید محصولات جانبی شیمیایی که در فاضلاب ریخته می شود، می تواند برای بررسی آزمایشگاه های ماده مخدر شیشه و تولید بمب های غیرقانونی به کار رود.
نظرات کاربران