سختی گیر (Water Softener) دستگاهی است که برای رسوب گیری و نرم کردن آب به کار می رود. سیستمی که برخی ناخالصی ها و املاح موجود در آب را حذف کرده و از ورود رسوبات به لوله و تاسیسات خانگی و صنعتی جلوگیری می کند.
دستگاه سختی گیر رزینی منبعی است که به وسیله رزین های تبادل یونی و سیلیس، باعث گرفتن سختی آب می شود. این نوع سختی گیر شامل یک استوانه فلزی است که در داخل آن ماده سختی زدا (رزین تبادل یونی) قرار گرفته است. بر اساس جایگزینی یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب سخت، با یون های سدیم موجود در رزین عمل می کند.
برای خواندن مقاله در مورد “سختی گیر رزینی چیست و عملکرد آن چگونه است؟” روی متن کلیک کنید.
مزایای سختی گیر رزینی
ضد عفونی کردن آب
شستشوی معکوس با “بک واش” یکی از روش های رایج برای احیا و تمیز کردن بستر رزینی در دستگاه های سختی گیر می باشد. این موضوع باعث می شود تا آب با استفاده از این نمک کمی هم ضد عفونی شود.
عدم رسوب گرفتگی در تأسیسات مرتبط با آب
آب سخت در حالت طبیعی میتواند رسوب ایجاد کند، زمانی هم که گرم میشود، لایه های رسوبی بجا می گذارد. این رسوب و دیگر ناخالصی ها در درون لوله ها، شیرها و پمپها انباشته شده و به مرور زمان باعث پایین آمدن راندمان و خرابی می شود.
افزایش سرعت چرخشی آب به جهت جلوگیری از گرفتگی لوله های انتقالی
یک لایه بسیار نازک رسوب میتواند به شدت بازده سطح انتقال حرارت را تحت تأثیر قرار دهد و مانعی در مسیر جریان سیال ایجاد کند. سختی گیرها آسیب به تجهیزات و تاسیسات موتورخانه را به حداقل می رساند.
از بین بردن سختی آب و بالا بردن کیفیت آب
وظیفه سختی گیر رزینی از بین بردن سختی آب در مصارف است. یعنی با حذف یون های سخت کننده، آب سبک و نرم ایجاد می کند. از بین بردن سختی آب نه تنها برای صنایع بلکه برای سلامت بدن نیز بسیار مفید و ضروری می باشد.
عدم تشکیل لکه های سفید رنگ روی سطوح
لکه های سفید رنگ نسبتاً سفتی نیز روی سطوح شیشه ای، دیواره حمام، روشویی و شیرآلات تشکیل می شود. که در واقع نتیجه همان واکنش مواد شوینده با کلسیم محلول در آب است.
کاهش مصرف مواد شوینده و تغییر رنگ البسه
مواد شوینده بهداشتی در تماس با آب با سختی بالا به سختی کف می کند و قدرت شویندگی شان کاهش می یابد. مصرف این مواد نیز در هنگام استحمام و یا شستشوی البسه و ظروف در منازلی که سختی آب بالایی دارند، افزایش یافته و در طول زمان هزینه قابل توجهی را برای خانوار بوجود خواهد آورد.
نرمی و درخشندگی موی سر پس از استحمام، همچنین نرمی و لطافت پارچه ها و البسه پس از شستشو از کارایی سیستم های سختی گیر است.
افزایش طول عمر تاسیسات
استفاده از سختی گیر باعث از بین رفتن رسوب می شود. در نتیجه از خوردگی، پوسیدگی ناشی از رسوب، یا اکسایش در کندانسور تجهیزات صنعتی جلوگیری می کند.
کاهش هزینه و کاهش مصرف انرژی
وجود سختی گیر باعث کاهش میزان تلفات انرژی به جهت جلوگیری از افزایش هدپمپ جهت سیرکوله آب می شود. همچنین باعث رفع استهلاک سیستم های گرمایشی، کاهش هزینه های ناشی از رسوب زدایی لوله ها و تجهیزات برودتی و افزایش طول عمر ماشین آلات می شود.
معایب سختی گیر رزینی
بالا بودن هزینه اولیه قطعات و تجهیزات
قیمت بالای سختی گیر رزینی، هم از نظر هزینه قطعات و هم اجرا یکی از ایرادات آن می باشد. اجرای آن در ساختمان های مسکونی هزینه بالاتری دارد.
بالا بودن میزان سدیم و نامناسب بودن برای برخی از افراد
تغییر یون کلسیم به سدیم، یکی از کارهای دستگاه سختی گیر رزینی است. سختی گیر کلسیم و منیزیم را از آب خارج می کند و همین ممکن است برای برخی افراد که به مکمل غذایی نیاز دارند، مضر باشد. همچنین سدیم بالا می تواند باعث ایجاد مشکل در سیستم های گوارشی شود. از طرفی سدیم بالا برای گیاهان نیز می تواند زیان آور باشد.
پیشنهاد می شود برای حل این مشکل، از سختی گیر رزینی، که رزین مورد استفاده در سختی گیر به جای سدیم از نوع پتاسیمی است استفاده شود و یا سختی گیر تنها در مسیر آب گرم و سیستم های حرارتی نصب شود.
از بین رفتن میزان خاصیت رزین ها در طول زمان
رزینها به مرور زمان مستهلک شده و خاصیت آن ها از بین می رود. در نتیجه تبادل یون ها صورت نمی گیرد و کلسیم و منیزیم به همان شکل وارد سیستم تاسیسات می شوند. با توجه به سختی آب و نوع رزین به کار رفته، در طول دوره مشخصی رزین ها باید تعویض شوند. تعویض رزین خود مستلزم هزینه بالایی می باشد.
اشغال فضای زیادی برای اجرای سختی گیر رزینی
سختی گیرهای رزینی نیاز به فضای زیادی برای اجرا دارند. علاوه بر اشغال فضا در محیط، نیاز به فضای سرویس و نگهداری هم دارند. علاوه بر این حمل و ذخیره سازی نمک جهت احیا سختی گیرهای رزینی هم فضا اشغال می کند.
هدررفت بالای آب
رسوب گیرهای رزینی بیشترین هدررفت آب را در زمان احیا و بکواش دارند. به طور متوسط ۱۰ الی ۲۰ درصد از آب مصرفی تاسیسات در سختی گیرهای رزینی به هدر می‌رود و بزرگترین عامل شوری آب های زیرزمینی است.
نظرات کاربران